Rola księgowej w działalności gospodarczej

Księgowość skupia się na chronologicznym prowadzeniu ewidencji księgowej na bazie dowodów księgowych. Za pomocą wpisów do ksiąg rachunkowych przedsiębiorstwo może bez trudu kontrolować finanse. Rejestrowane są tam wszelkie zdarzenia finansowe działalności gospodarczej na bazie rachunków i faktur. W ten sposób gromadzony zbiór wydarzeń gospodarczych w księgowości daje pogląd na zakupy, sprzedaż, inwestycje, wypłaty , podatki oraz innych finansowych działań.

Z kolei rachunkowość obejmuje więcej niż działania z działu księgowości. W rachunkowość wchodzą również rachunek kosztów, kalkulacja, planowanie i analiza kosztów oraz finansowa sprawozdawczość, czyli szersze informacje na temat finansów działalności gospodarczej.

Prace księgowej wychodzą szerzej poza prowadzenie rachunkowych ksiąg. Co więcej biura rachunkowe podejmują się tworzenia zestawień sald i obrotów, wyceny aktywów i pasywów lub katalogowania i segregacji danych działalności gospodarczej. Za sprawą biura rachunkowego, przedsiębiorstwo ma też nadzór nad prawidłowością wyliczeń z klientami, pełną ewidencję wydarzeń gospodarczych oraz weryfikację dowodów księgowych. Biuro rachunkowe przygotowuje też niezbędne sprawozdania finansowe, a oprócz tego przygotowuje dokumenty ZUS oraz podatkowe deklaracje.

Formy prowadzenia księgowości

Księgowe w biurach rachunkowych prowadzą księgowość na różne sposoby w zależności od formy, wielkości, charakteru oraz sposobu działania organizacji.  Księgowe przeważnie pomagają przedsiębiorcom wybrać najwłaściwszą dla nich działalności formę prowadzenia ksiąg w zgodzie z przepisami.

Pełna Księgowość (księga handlowa)

Głównym z nich jest pełna księgowość (księga handlowa), którą ustanawiają zasady opisane w ustawie o rachunkowości. Za obsługą księgi handlowej znajduje się najbardziej opracowana metoda rozliczania. Jej zadaniem jest wykazanie w jasny sposób finansowej sytuacji działalności gospodarczej – jej gospodarności, rentowności oraz płynności.

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, pełne księgi rachunkowe muszą mieć:

• spółki handlowe – osobowe, kapitałowe, spółki w organizacji;
• osoby fizyczne, spółki cywilne, spółki jawne oraz spółki partnerskie, jeśli w poprzednim roku obrachunkowym ich przychody netto ze sprzedaży wynosiły co najmniej 2.000.000 euro w w złotówkach;
• organizacyjne jednostki funkcjonujące na bazie bankowego prawa, praw związanych z papierami wartościowymi, praw o funduszach inwestycyjnych oraz zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, praw o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, praw o spółdzielczych kasach albo praw o organizacji i funkcjonowaniu emerytalnych funduszy, bez względu na wysokość przychodów;
• powiaty, gminy, województwa oraz ich związki;
• organizacyjne jednostki niemające prawnej, ale tworzące przychód;
• fundacje i stowarzyszenia, również kiedy ich jedynym przychodem są tylko składki członkowskie;
• polskie oddziały oraz przedstawicielstwa organizacji z zagranicy.

Jednostki niewspomniane powyżej, jeśli pobierają na realizację zadań zleconych subwencje lub dotacje ze skarbu państwa, funduszów celowych – od rozpoczętego roku obrotowego, w jakim dotacje zostały im przydzielone.

Książka przychodów i rozchodów księga podatkowa

Drugim sposobem prowadzenia księgowości jest księgowość uproszczona jako KPiR – książki przychodów i rozchodów . Zamieszczane są do niej dane dotyczące rozchodów i przychodów, a na ich bazie biuro rachunkowe może określić kwotę dochodu, co podlega opodatkowaniu. Podstawą regulującą reguły prowadzenia Książki Przychodów i Rozchodów jest odpowiednie dla KPiR Rozporządzenie Ministra Finansów. W uproszczonej księgowości koszty muszą zawierać notatki, jakie spośród nich są, a jakie nie są wliczone w koszty uzyskania przychodu. Co więcej regularnie powinno się koniecznie tworzyć zestawienie dochodów, przychodów i kosztów z rozdziałem na zwolnienia podatkowe. Istotna jest także lista trwałych środków, pracowników oraz zapis dochodów zwolnionych z podatku z minionych lat. Niekonieczne są natomiast lista operacji pieniężnych na przykład bankowych wyciągów.

Księgę przychodów i rozchodów muszą posiadać osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne oraz spółki partnerskie, których przychód wcześniejszego roku obrotowego nie przekracza 2.000.000 euro w polskiej walucie.

Ryczałt ewidencjonowany

Innym sposobem jest rozliczenie na ryczałcie, czyli prosta forma podatkowa, jakiej stawki wahają się między 2% a 17%. W rozliczeniu podatkowym nie dodaje się kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też przedsiębiorca nie ma obowiązku prowadzenia Księgi handlowej ani KPiR. W zamian za to potrzebne jest prowadzenie ewidencji przychodów oraz wykazu środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych oraz wykaz wyposażenia – jeżeli je posiada.

Z ryczałtu ewidencjonowanego mogą skorzystać:

• osoby fizyczne osiągające przychody z prowadzenia działalności
• pozyskane w spadku
• spółki cywilne, jeżeli tylko wspólnikami są osoby fizyczne
• spółki cywilne osób fizycznych oraz firm pozyskanych w spadku
• spółki jawne, jeżeli tylko wspólnikami są osoby fizyczne

Wytycznymi do spełnienia jest to, aby przychody w poprzednim roku obrotowym nie przewyższyły limitu 2 mln euro, obliczonego według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedniego.