Nowoczesne ocieplenia domów

Jednym z podstawowych elementów podczas budowy domów jest dbałość o jego odpowiednie ocieplenie. Nieprawidłowa izolacja cieplna może prowadzić do poważnych problemów. Zimą, problemem może być oprócz niedogrzania pokoi mimo dodatkowych źródeł grzewczych, które również mają swoją cenę, a także występująca z czasem wilgoć i pleśń. Latem natomiast, dom będzie nagrzewał się tak bardzo, że upał wewnątrz będzie nie do wytrzymania, co w wyniku może łączyć się z zakupem klimatyzacji.

Obecnie istnieje kilka sposobów ocieplania domu. Do jednych z najbardziej popularnych należą pianka PUR -poliuretanowa i wełna mineralna ze skalnego lub szklanego włókna. Oba te formy mają swoje zalety i wady, jednak jest wiele czynników, oddziałujących na ich częste zastosowanie.

Pianka poliuretanowa

Pianka PUR jest formą ocieplania domu, która charakteryzuje się głównie sposobem aplikacji i szczelnością. Po nałożeniu w formie natrysku, pianka stopniowo puchnie, dzięki czemu ma możliwość dostosowania się do każdego podłoża oraz zabezpieczenia wszelkich zakamarków. To sprawia, że ta metoda izolacji, daje pełną gwarancję szczelnej osłony oraz niweluje ryzyko tworzenia się mostków termicznych.

Pianka poliuretanowa wyróżniana jest na dwa typy: piankę otwartokomórkową i zamkniętokomórkową. Różnica pomiędzy nimi jest istotna. Piana zamkniętokomórkowa posiada świetną izolację termiczną ( niedużo lepszą od otwartokomórkowej), nie wchłania wody i nie jest paroprzepuszczalna. Kiedy wyschnie staje się bardzo sztywna, co może wpływać na jej uszkodzenia. Piankę otwartokomórkową wykorzystuje się zwykle na poddaszach. Jest ona bardzo lekka, a za sprawą swojej elastyczności dopasowuje się do konstrukcji i od niej nie odpada. Przepuszcza wilgoć lepiej niż zmiennokomórkowa, ale nie ma skłonności do wchłaniania wody.

Wady i zalety pianki PUR

Do zalet pianki poliuretanowej, poza wspaniałym dostosowaniem do powierzchni, należą przede wszystkim szybka aplikacja oraz wysoki poziom izolacji termicznej. Mimo różnic między pianką zamkniętokomórkową, a otwartokomórkową, poziom wodoszczelności w obu przypadkach jest zadowalająco wysoki. Lekkość pianki jest niewątpliwie dużym atutem, dlatego że jej zastosowanie nie obciąża konstrukcji domu. Ponadto pianka nie będzie dobrym pożywieniem dla gryzoni, ze względu na co nie zalęgną się w domu zbyt chętnie. Jest także dobra w przypadku izolacji akustycznej.

Do wad pianki PUR należy dodać głównie jej koszty. Za piankę dobrej jakości zapłaci się więcej pieniędzy, niż na przykład za wełnę równie doskonałego wykonania. Pianka poliuretanowa wypada także gorzej pod względem odporności na ogień. Przypisuje się jej klasę odporności E, co oznacza, że jest łatwo zapalna, jednak w pożarze topi się oraz zwęgla, ale po odjęciu ognia samoczynnie gaśnie.

Można spotkać też dużo obaw, co do stosowania pianki z uwagi na zdrowie, jednak liczne badania wskazują, że jej szkodliwe działanie ma miejsce zaledwie w trakcie aplikacji i utwardzenia pianki, czyli od dwóch do trzech dób. Wtedy nie należy używać pomieszczenia, a przy nakładaniu zakładać specjalną maskę i kombinezon. Później nie wykazuje już szkodliwości.

Ocieplenie z wełny mineralnej

Wełna mineralna jest tak samo często stosowana do ocieplania domów, co pianka poliuretanowa. Porządnie izoluje ciepło i ma świetną przepuszczalność. Dodatkowo właściwie położona, będzie na lata zachowywać swoje właściwości, których też jest sporo. Zazwyczaj są to maty, płyty lub połacie materiału, które dopasowuje się do ocieplanej przestrzeni i zazwyczaj potrzeba nałożenia dwóch warstw dla najlepszego, optymalnego działania.

Istnieją dwa typy wełny mineralnej. Są to: wełna skalna wykonywana z dolomitu, bazaltu albo kruszywa wapiennego i wełna szklana, która powstaje z piasku kwarcowego i stłuczki szklanej z recyklingu. By powstała płyta lub mata, dostarczony materiał topi się w odpowiedniej temperaturze, a potem rozwłóknia. Następnie, dokłada się specjalne żywice oraz nadaje właściwy kształt.

Wełna szklana ma większa sprężystość i jest lżejsza oraz ma trochę lepszą zdolnośc izolacji od tej skalnej, jednak obie mają wysoką jakość oraz bardzo zbliżone właściwości. Wełnę skalną zazwyczaj używa się do ocieplania poddaszy.

Zalety i wady wełny mineralnej

Główną zaletą wełny mineralnej jest jej zupełna odporność na ogień. Posiada ona najwyższą klasę A, czyli stanowi barierę ochronną w razie pożaru. Dodatkowym plusem jest wspaniała izolacja akustyczna, znacznie lepsza od pianki poliuretanowej, co zawdzięcza swojej wadze i sposobie wykonania. Ponadto wełna mineralna jest wysoko odporna na urazy mechaniczne, dzięki sprężystej budowie. Warto też zauważyć, że jej cena jest niższa w stosunku do pianki PUR.

Do wad wełny trzeba zaliczyć ryzyko nasiąknięcia wodą. Nie wciąga ona wody zbyt łatwo, ale jeżeli tak się stanie, trudno jest ją wysuszyć, co może prowadzić do powstawania pleśni i grzybów. Ważne jest zatem użycie paroizolacji. Inną znaczącą wadą jest to, że wełna może zostać źle zainstalowana, dlatego że trudniej zatkać nią szczeliny. To sprzyja utracie izolacyjności i powstawaniu termicznych mostków. Z kolei waga wełny mineralnej znacznie obciąża konstrukcję budynku.

Ponadto wełna bardzo łatwo pyli, przede wszystkim w trakcie jej zakładania, dlatego tak samo jak w przypadku pianki PUR, niezbędne są środki ostrożności. Rzadko zdarza się, żeby była źródłem uczulenia w czasie użytkowania domu.

Pianka PUR a wełna mineralna

Zarówno wełna mineralna jak i pianka PUR mają swoje wady i zalety, jednak dla każdej z nich znajdą się właściwe zastosowania. Wybór pomiędzy tymi dwoma materiałami powinien być zależny od indywidualnych uwarunkowań i oczekiwań. Warto wziąć pod uwagę najistotniejsze czynniki, takie jak koszty ciężar, ognioodporność czy ryzyko wchłaniania wilgoci i samemu zdecydować, które rozwiązanie będzie najkorzystniejsze.