Najlepsze drewno kominkowe

Kluczowe parametry drewna kominkowego

Spora część z nas drewno do spalania w kominku kupuje „oczami”. Nie ma w tym niczego dziwnego, albowiem w taki sposób zachowuje się typowy konsument. Wcale nie możemy jednak kierować się totalnie naoczną cechą drzewa, ale fundamentalnymi jego właściwościami (o których przy okazji powinien poinformować nas sprzedawca). Chodzi tutaj po pierwsze o jego konsystencję oraz wilgoć. Drewno mocne będzie się spalać zdecydowanie dłużej oraz da większą ilość ciepła niżeli drzewo miękkie. Konkretne gatunki różnią się wilgotnością po ścięciu i po osuszeniu, co niejednokrotnie naprowadza na fałszywy trop kontrahentów. Przykładowo wilgoć wierzby wynosi 180%, a jesionu jedynie 40%. Powinniśmy ustalić naczelne cechy drewna kominkowego, inaczej wartość opałową 1 mpu (metra przestrzennego drewna ułożonego), miarę wody którą należy odparować ze świeżego drzewa oraz standardową spójność. Dla klientów kominków istotne są dodatkowo indywidualne właściwości, np.
łatwość zapalania czy charakterystyczne trzaski.

Jakie wybrać drewno do kominka?

Drewno do kominka jest specjalnym typem drewna, gdyż musi zaspokoić większą ilość kryteriów niźli drzewo opałowe do przepalania w piecykach. Najwartościowsze jest drzewo liściaste w postaci pieńków czy szczap. Dlaczego? Drzewa iglaste mają mniejszą kaloryczność, tzn. mocniej oraz energiczniej się spalają. Problemem jest jeszcze ilość żywicy, która może mocno zabrudzić kominek. Obrazowo sosna, a właściwie jej odcinki czy skrawki, perfekcyjnie nadaje się na rozpałkę. Jeżeli absolutnie nie mamy wyjścia i pragniemy palić w kominku drewnem iglastym, wtedy połączmy je z jakimś typem drzewa liściastego. Gatunki drewna kominkowego rozdziela się najczęściej na miękkie oraz twarde, oczywiście zaraz po wycięciu wskazanego drzewa. Warianty miękkie wyróżniają się słabszą wartością opałową, gdyż mają słabszą spójność i ciężar. Mówiąc w skrócie odróżnia się kilka wyraźnie popularnych drzew liściastych, z jakich jest generowane drewno kominkowe: jesion, akacja, śliwa, wiąz, leszczyna, czereśnia czy bez czarny. Najlepiej sprawdza się twarde drewno grabu, dębu, oraz jarzębiny.

Cechy konkretnych wariantów drewna kominkowego

Buk – jest niezmiernie masywne, łupliwe oraz wytrzymałe. To najatrakcyjniejsze drewno do kominka, ponieważ posiada niezmiernie delikatną korę, natychmiastowo suszy się oraz odróżnia się niesłychanie wysoką spójnością. Tok przepalania zachodzi spokojnie. To drewno, które wypala się bardzo leniwie i dostarcza dużo ciepła.

Brzoza – błyskawicznie paruje, sprawnie się ją dzieli, posiada doskonałą kaloryczność i jest popularnie dostępna. Po podpaleniu osiągamy ładny, proporcjonalny płomień.

Grab – ma szczególnie wysoką spoistość, delikatną korę i dość łatwo wysycha. To drewno jest najkorzystniejsze do przepalania w kominku, ponieważ niezwykle dokładnie się spala. Płomień jest raczej niewielki, jednak ogrzewa niezwykle długo.

Dąb – pomału się kurzy, zapewnia mnóstwo ciepła, doskonale nadaje się do wędzenia potraw oraz posiada wysoką wartość opałową. Wadą jest długookresowe suszenie, toporna kora, przeszkody w przełamywaniu na części.

Wiąz – jest zbliżony do dębu, posiada natomiast delikatniejszą korę oraz bezproblemowo wysycha. Bez wątpienia jest nieprzyjemne w rozdrabnianiu jeśli pochodzi, m in. z przylegających do dróg drzew bądź zieleńców.

Jarząb – to nadzwyczaj korzystne drewno kominkowe, samodzielnie występuje sporadycznie (zwłaszcza jako uzupełnienie do głównego drewna).

Klon – jest całkiem masywne, posiada lekką korę, ekspresowo suszy się oraz łatwo się rąbie.

Jesion – to następne wyborne drewno kominkowe, które ma bardzo wysoką twardość i znaczną wartość opałową. Jest uciążliwy w rozbijaniu.

Olcha – powinna być niezmiernie dokładnie wysuszona, biorąc pod uwagę jej najważniejsze cechy ciężko się wypala. Doskonałe drewno do wędzenia dań, gdyż nadaje im piękny odcień oraz aromat.

Osika – ma niską konsystencję i kaloryczność, jest rodzajem miękkim. Możemy jednakże od czasu do czasu przepalić nią w kominku, bowiem wspaniale przeczyszcza komin ze smoły oraz z sadzy.

Akacja – to twarde oraz niezwykle kaloryczne drzewo, które ma znaczną korę. Niewątpliwie jest czynnikiem sprawczym stanów zapalnych śluzówek i skóry.

Wierzba – porównywalnie jak topola niezbyt nadaje się na drzewo kominkowe. Posiada niską konsystencję i niską kaloryczność.

Drzewa owocowe – posiadają doskonałą spoistość. Wbrew pewnym krytykom fantastycznie nadają się do spalania w kominku. Wyjątkowo przydatnymi są śliwa lub czereśnia. Drewno owocowe ma małą korę i podczas spalania wydziela wspaniały zapach.

Warto wiedzieć!

Do palenia w kominku pod żadnym pozorem nie powinno się wykorzystywać wycinków drewna, które wcześniej było zabezpieczane, smarowane wszelakimi syntetycznymi środkami bądź lakierowane.

W jakim miejscu najlepiej nabywać drewno kominkowe?

Po pierwsze w nadleśnictwach, tartakach oraz firmach opałowych. W pierwszej wymienionej lokalizacji odbierzemy drewno niesezonowe, najczęściej poćwiartowane w konkretne bale bądź szczapy (o długości od pół metra do metra). Tutaj mamy możliwość dostać ponadto drzewo niższej jakości, tzw. odpady. Drewno niesezonowe należy pociąć oraz gromadzić co najmniej 1 rok. Cena jest orientacyjnie 3 razy niższa aniżeli drewna kominkowego sezonowego. Tymczasem w tartakach lub sklepach zdobędziemy drzewo sezonowe, pocięte na dogodne elementy, którymi mamy szansę błyskawicznie palić. Jeżeli zaprząta Cię nabycie drewna kominkowego w dobrej cenie, kliknij w ten odnośnik – drewno kominkowe Warszawa